Komedianten, de

Oorlog is theater stelt de Griekse cinemeester Theo Angelopoulos (Athene, 1935) vast met zijn film De Komedianten (‘O thiassos’). Acteurs? Dat zijn jij, hij en ik, oftewel de mensen die hun rol spelen zoals de geschiedenis die voor hen schrijft, zonder gelegenheid voor eigen inbreng, zonder ontsnappingsroute, zonder recht op rust, met de valse belofte van vrede. De komedianten zijn een schare toneelspelers die te voet, koffers aan de hand, zowel een onbarmhartig Griekenland doorkruisen als de Griekse geschiedenis tussen 1939 en 1952. Angelopoulos liet zich direct inspireren door Sophocles' tragedie Elektra, maar hij maakte pure film: waar de oude toneelschrijver lief, leed en lot opriep in wrede, smachtende taal, smeedde Angelopoulos zijn beelden even verlangend, onverzoenlijk, met vergelijkbaar brute schoonheid en wat alledaags surrealisme als troost.