In Grazia Di Dio (IT DVD)

IMPORT - Italiaans gepsroken Nederlandse / Franse ondertiteling.

Vier vrouwen beginnen een nieuw leven op het Zuid-Italiaanse platteland. Regisseur Edoardo Winspeare reageert op het bestaan na de economische crisis.

Drie generaties, vier vrouwen. Een moeder, twee zussen, een dochter. Mannen vertrekken of zitten vast. De vrouwen verhuizen van de stad naar het platteland. Een lange, kronkelende weg voert hen en het publiek in een statische longtake af naar het boerenleven. De rust is onheilspellend, alsof ze de Styx oversteken. Het getsjilp van vogels en een krachtige wind zwellen aan. Irritaties lopen hoog op. En toch blijkt het teruggaan naar de oorsprong een nieuwe start. Het gegeven is niet origineel, maar de oprechtheid waarmee de Italiaanse regisseur Edoardo Winspeare dit verhaal vertelt, is verrukkelijk.
Krachtig aan In grazia di Dio (‘in de genade van God’) is de fijngevoelige manier waarop Winspeare de vrouwen en hun gewoontes registreert. Hoe ze kijven, katten, ruzie maken en hoe ze elkaar troosten: ze nestelen zich als poezen op een bed, krullen zich om elkaar heen op en aaien, praten en zingen. Winspeare vermijdt clichés; zijn personages zijn geen metaforen voor een bepaald type vrouw (de moeder, de hoer, de heilige). Ze zijn eigen en uniek. Feminisme spreekt vanzelf, omdat de regisseur nieuwsgierig is naar wie ze zijn. Bovendien kijken zij wel link uit om zich in tijden van nood van wie dan ook afhankelijk te maken.
De film echoot het Italiaanse neorealisme. We zien welke misère de nasleep van de economische crisis tot gevolg heeft. Authentici­teit weet Winspeare te bereiken door lokale, niet-professionele acteurs in te zetten, die in dialect spreken. Niet iedereen speelt even sterk. Zijn eigen echtgenote daarentegen, Celeste Casciaro, speelt prachtig hoekig de strenge Adele. Ook Laura Licchetta, in werkelijkheid ook de dochter van Casciaro, zet aanstekelijk de seksueel actieve tiener Ina neer.
Intussen bevraagt de regisseur tussen de regels door de christelijke gedachte dat ‘iedereen krijgt wat hij verdient’. Het christendom omhult de vrouwen. Adeles zus Maria Concetta wil actrice worden en mag de Heilige Maagd spelen in de plaatselijke opvoering. De personages dragen namen als Crocifisso (‘kruisbeeld’) en Salvatrice (‘verlosser’). De vrouwen volgen de Bijbel niet op de letter nauwkeurig, maar maakt dat ze slechte mensen? Welnee. Zij verdienen een catharsis.
Zo bekeken heeft de economische crisis in In grazia di Dio als een soort zondvloed gefunctioneerd. Met wortel en al zijn deze mensen uit hun omgeving gerukt om van voren af aan de boel opnieuw op te bouwen. Wie dat lukt, kan blijven, wie niet slaagt, verdwijnt. Ze leren elkaar en het leven opnieuw te waarderen. Dit keer is Noach een vrouw. En het olijftakje een wollig katje.