Bert Haanstra - de stem van het water

Nederland en water, ze horen onverbrekelijk bij elkaar. Water in zijn rustgevende gedaante, als een plaats van werk en vermaak en als bron van dreiging en ongeluk. Bert Haanstra vond het een mooi onderwerp voor een grote bioscoopdocumentaire en maakte De stem van het water. Terwijl de credits aan het begin nog open, blijkt al hoe treffend en origineel hij de schoonheid van het landschap aan de Nederlandse kusten in beeld weet te brengen. In de anderhalf uur die daar op volgen zien we talrijke mensen die wonen, werken en recreëren op, aan en in het water. Vaak worden ze geobserveerd op de mild komische manier die doet denken aan Alleman. Sommige mensen blijven juist liever ver weg van alle nattigheid: het jongetje dat zwemles krijgt, maar zijn hoofd niet onder water durft te steken, is bij heel wat toeschouwers voor altijd in het geheugen gegrift. Een aantal mensen dat een bijzondere verbondenheid met het water heeft, komt in de film uitvoeriger aan het woord: een palingvisser aan het IJsselmeer, een Zeeuwse zeevisser, een roeier (trossen vastmaker) in de Rotterdamse haven, de man op de binnenvaart die tevens schipper is tijdens het jaarlijkse skûtsjesilen in Friesland, een vrouw die de watersnoodramp van 1953 heeft overleefd. Was Alleman drie jaar daarvoor door cameraman Anton van Munster nog opgenomen in zwart-wit, de stem van het water nam hij op in kleur en op cinemascopeformaat.